Koen Verstraeten (1950) is journalist bij Gazet van Antwerpen.
In 1989 kreeg hij de prestigieuze Prijs van de Vlaamse Journalistiek voor zijn artikelenreeks ‘Groeten uit Borgerokko’. Hij debuteerde in 2010 met Het Ibrahim Comité, een ingenieuze complotthriller rond de opvolger van paus Benedictus. ‘Zwarte lelie’ is zijn tweede roman.

Inhoud

In een (Antwerps) ziekenhuis wordt de verpleegkundige Carl Tingerman gemuteerd naar een andere afdeling. Hij maakte volgens de raad van beheer een zware medische fout, maar werd door toedoen van de vakbond niet ontslagen. Deze dienst bevindt zich in de kelder van het ziekenhuis en draait rond de drijfkracht van één man, Jean-Pierre Musket en zijn bloedmooie secretaresse, Betty Van Beringen.
Musket is gespecialiseerd in de wereld van de darmen en vooral in hun uitgang: het domein van de proctologie. Hij kan er zeer gedreven en bijna lyrisch over praten. Hij heeft ook vanuit zijn inzichten en ervaringen een zeer aparte kijk ontwikkeld op de samenhang tussen de soort aars en het beroep van iemand, politieke en historische gebeurtenissen, culturele verschijnselen… Voor Carl Tingerman gaat er een hele nieuwe wereld open. Hij zal zijn nieuwe baas ertoe aanzetten om zijn bevinden uit te diepen, wetenschappelijk te gronden en ermee in de openbaarheid te komen.
Dan neemt het leven voor Musket zowel als voor Betty en Carl een heel bijzonder ontwikkeling. Allerlei machten en krachten komen in actie: van een Russische presidentskandidaat tot agenten van het Nobelprijscomité, het Nobel Peace Center Foundation en een katholieke strijdorganisatie, De Profundis. Want Muskets studie  toont een bijzonder verband tussen de soort aars en de persoonlijkheid van een mens. Dit resultaat zou wel eens een overdonderend belang kunnen hebben voor de religie, de leider van Rusland…

Commentaar

Op een vlotte manier worden we werkelijk meegezogen in dit verhaal, en worden we in de wereld van de ‘beau monde’ geslingerd. Het is een gek verhaal, maar dat de baan houdt, en je betrokken maakt in een verhaal waar je bladzijde na bladzijde op het verkeerde been wordt gezet. Nooit zal je nog naar Georges Clooney kijken zoals vroeger.

Beoordeling

Verstraeten heeft een zeer rake pen om te beschrijven, om situaties en personages te tekenen. Zijn journalistieke kennis van de actualiteit en geschiedenis gebruikt hij op een meesterlijke manier. Op een zeer aparte manier gebruikt hij de cursief letter om extra elementen van spanning in het verhaal te brengen. Maar vooral door humor en sarcasme blijf je het boek lezen.

Linkeroever, Antwerpen, 2013, 205 blz.

Els Abrath