(Recensie)
‘Vrienden’ dateert van 2009. Het kwam uit na Moord dat goed was voor een Gouden Strop en een Hercule Poirot nominatie. Vrienden mocht daarvoor ook in aanmerking komen.
Inhoud
Vijf vrienden, allen lid van een toneelvereniging, zitten nog wat gezellig na te keuvelen in de kantine. Ze vermaken zich met vraagjes als “Met wie zou je echt naar bed willen?” en “Wie zou je het liefst willen uitschakelen?” Bij deze laatste vraag hoorde wel de voorwaarde dat niemand het ooit zou ontdekken. Onschuldig allemaal, tot één van de kandidaat-slachtoffers enkele dagen later echt vermoord wordt teruggevonden.
Herman, de broer van de verteller van het verhaal, die het slachtoffer dood wou, is in alle staten. Hij denkt dat de politie uiteindelijk bij hem zal terecht komen en hem als verdachte nummer één zal beschouwen. Hij smeekt zijn broer Paul om na te gaan of de drie andere van het vriendengroepje hem geen loer wilden draaien. Paul ontdekt stinkende beerputten die een verregaande impact zullen hebben op zijn persoonlijk leven.
Commentaar
Soetewey schreef met Vrienden niet alleen een misdaadroman, maar ook een verhaal dat de duistere kanten van de menselijke psyche fileert. De roman stelt ook enkele prangende vragen: is het wel oké dat we alles van onze vrienden te weten komen? Of hoeveel kan een vriendschap verdragen? De auteur toont alvast aan dat sommige geheimen beter niet onthuld worden. Vriendschap tussen mannen komt altijd onder druk wanneer vrouwen en die enge menselijke eigenschap “jaloezie” de kop opsteken. De verteller, Paul, zal dit aan den lijve ondervinden.
Beoordeling
Vrienden grijpt je vanaf bladzijde één bij je nekvel. Als lezer voel je mee met de ik-figuur die almaar dieper in dit kluwen van intriges wegzinkt. De prijs die hij hiervoor betaalt, is schokkend. De roman eindigt met een ware stomp in de maag en laat je wat verweesd achter.
Nu vond ik het wel dat één van die vrienden een normaal leven mocht hebben. Alle vijf zitten ze met een serieuze verborgen agenda. Maar dat is detailkritiek. Zeer sterk verhaal in een vloeiende stijl geschreven.
Uitgeverij Kramat, 2009, 303 blz.
Ronald Verheyen