(Recensie)
In 2008 schreef de Leuvenaar Jo Claes zijn eerste misdaadverhaal. ‘Tot de dood ons scheidt‘ is zijn vijfde misdaadroman met hoofdinspecteur Thomas Berg in de hoofdrol. Zoals steeds speelt het verhaal zich af in de universiteitsstad Leuven.
Inhoud
In Leuven doen zich een aantal verdachte overlijdens voor. Tijdens de archeologische opgravingen op het Fochplein wordt in de bouwput het lijk gevonden van een professor Nederlandse literatuur. Hij had een afspraak met Chloë Winters, wiens moeder Tilly was omgekomen in een verkeersongeval. Louise Haelterman, een oude dame die een gerenommeerde journaliste en fotografe was, sterft. Tilly Winters was haar gezelschapsdame Na de begrafenis van Louise komen Chloë Winters en Dries Haelterman, de achterneef van Louise, in contact met elkaar. Ze geraken ervan overtuigd dat er moord in het spel is en dringen er bij de politie op aan deze zaken dieper te onderzoeken.
Wanneer er nog een moord wordt gepleegd, komt hoofdinspecteur Berg, die pas was teruggekeerd uit vakantie, in actie. Het slachtoffer is iemand die een proefschrift schreef over Joris Dehaene, een jonge dichter die in 1943 werd gedood door de Gestapo. Hij kreeg een praalgraf dat de prachtige cover siert van dit boek. Het epitaaf vermeldt ‘Tot de dood ons scheidt’. Uiteraard begrijpt men dat alles draait rond het verleden van deze man die de geliefde was van Louise Haelterman.
Hoofdinspecteur Berg krijgt te maken met een kluwen van intriges en gebeurtenissen die teruggrijpen naar het verleden. In deze uiterst gecompliceerde zaak moet hij uiteindelijk heel drastisch optreden om een doorbraak in deze moordzaken te forceren.
Commentaar
Jo Claes weet eens te meer een spannend verhaal te brengen in zijn vertrouwde omgeving die hij altijd gedetailleerd weet te beschrijven. Zijn grondige kennis van Leuven en de geschiedenis etaleert hij voortdurend. Zo spelen ‘Het laatste avondmaal’ van Dirk Bouts in de Sint-Pieterskerk, de Leuvense universiteitsbibliotheek en het vermelde praalgraf in witte marmer op het stedelijk kerkhof ditmaal een belangrijke rol in zijn verhaal. Het plot is zeer minutieus en ingenieus uitgewerkt, maar wel ingewikkeld. De lezer dient dus wel goed bij de les te blijven. Nogal veel toevalligheden spelen een rol, maar dit werkt niet echt storend.
Beoordeling
Dit is het zoveelste boek van Jo Claes dat ik in één ruk wou uitlezen. Je wordt overstelpt door de intriges die adembenemend zijn uitgewerkt. De interessante historische achtergrond geeft een meerwaarde aan deze uiterst boeiende misdaadroman. Deze misdaadroman kan beschouwd worden als een klassieker in het genre en dus een echte aanrader.
Uitgeverij Houtekiet, Antwerpen, 2012, 476 blz.
Willy Van Damme