Kevin Valgaeren (°1979) groeide op in Turnhout. In het verleden was hij actief als theatermaker en als filmjournalist voor onder andere Film & Televisie + Video (thans Filmmagie). Hij studeerde de Nederlandse en Engelse Taal- en Letterkunde aan de KU Leuven en specialiseerde er zich in de Westerse Literatuur en de Editiewetenschap.Reeds op jonge leeftijd was Kevin Valgaeren gefascineerd door literatuur en film. Zijn stokpaardjes zijn ongetwijfeld de Nederlandse en Engelse literatuur uit de negentiende eeuw. Maar zijn grote passie is vooral het lezen, schrijven en onderzoeken van griezelliteratuur. Met De Ziener, zijn eerste roman, probeerde de auteur een brug te bouwen tussen de Angelsaksische traditie van de gothic novel en het gebrek aan zo’n traditie in België en Nederland. Het boek werd in 2011 uitgegeven door Kramat en bleek een succes te zijn. De Ziener werd ondertussen driemaal herdrukt en won de Schaduwprijs 2012 voor beste spannende debuut in de Nederlandse taal. In Bloedlijn gaat Valgaeren nog verder en brengt hij de gothic definitief naar de Lage Landen. Momenteel werkt hij aan zijn derde thriller.

Kevin Valgaeren werkt het liefst in de beslotenheid van zijn bibliotheek met een van zijn vulpennen in de ene hand en een pijp in de andere. Hij woont thans in Leuven.

Bibliografie

 Romans

– De Ziener (2011)

– Bloedlijn (2012)

Andere fictie

– Het was maar om te lachen (2012, kortverhaal gepubliceerd in Artua: een kunstzinnige kijk op de actualiteit)

Non-fictie

– Uit de briefwisseling van Stijn Streuvels-Joris Vriamont (2013, artikel gepubliceerd in Stijn Streuvels en ‘Ingoyghem’: Jaarboek XVIII van het Stijn Streuvelsgenootschap 2012)