‘Het droomdagboek van Lavoisier’ van Paul Jacobs is het vierde boek met het koppeltje Thomas Breens en Ellen Rademakers in de hoofdrol. Zoals in de meeste boeken van Paul Jacobs staan taalvirtuositeit en humor centraal.

(Recensie)
Inhoud
Thomas Breens vertelt dit verhaal aan een professor criminologie die samen met hem in een gevangeniscel opgesloten zit. Hij zit een straf uit van dertien maanden. We komen geleidelijk aan te weten waarom hij in die bizarre situatie verzeild is geraakt.

Alles draait rond een oud notitieboekje uit de achttiende eeuw dat door Ellen was gekocht. Ze had op een veiling een kartonnen doos met oude boeken op de kop getikt voor haar winkeltje met tweedehands boeken. In haar chambres d’hôtes in Normandië wordt haar nieuwsgierigheid gewekt wanneer iemand anders het schriftje met geheimzinnige aantekeningen wil stelen.
Ellen en Thomas komen weldra te weten dat dit het droomdagboek is van Antoine Lavoisier, de beroemde Franse wetenschapper die tijdens de Franse Revolutie onder de valbijl van de guillotine terechtkwam. Die blijkt voorspellende dromen te hebben gemaakt. De impulsieve Ellen laat het droomdagboek in Parijs onderzoeken door Philippe Spener, erevoorzitter van de Académie des Sciences.
De poppetjes gaan aan het dansen wanneer Philippe Spener wordt vermoord en het droomdagboek van Lavoisier is verdwenen. Ellen en Thomas geraken in hun zoektocht naar het geheimzinnige boekje verwikkeld in drama’s uit het verleden en oude liefdesgeschiedenissen, waarbij Thomas zelf emotioneel betrokken wordt.

Commentaar
De speelse wisselwerking tussen de dynamische Ellen en de bezadigde Thomas zorgen voor spetterende dialogen.

Paul Jacobs kent zijn klassiekers: ‘Ik vertel elke dag een hoofdstuk, zoals Sheherezade.’ Je voelt dat hij graag met taal speelt: “Een professor criminologie die in de gevangenis zit. Nu kan ik er de ironie zelf ook van inzien.’ (p.13). In zijn vlotte stijl richt hij zich soms monkelend direct tot de lezer: ‘Wat wilt u over Ellen weten, Hoe ze eruitziet? Ze is knap.’ (p. 12). Hij schetst ons alledaagse herkenbare situaties: ‘Ze sprak me afwisselend aan met Thomas en Tom. Meestal zei ze Thomas als ze me iets belangrijk te vertellen had: Thomas er is een lek in het dak. Thomas, als je die broek nu niet in de wasmachine gooit, trek ik hem van je kont. Ik was altijd een beetje bang als haar zin met Thomas begon.
Dit verhaal leest als een trein en is bijzonder spannend.

Beoordeling
Dit is een degelijk geconstrueerde plot met de typisch Angelsaksische ‘twist in the tail’. Dit boek leent zich tot puur leesgenot.

Uitgeverij Houtekiet, Antwerpen, 2011, 248 blz.

Willy Van Damme