(Recensie)
Christine Bols (°1950) is wat men ‘een laatbloeier’ noemt. Ze begon pas na haar pensioen te schrijven en werd in 2012 onmiddellijk opgenomen in de Kramat/Suspensestal met haar debuutroman De vrouwen van Corvallis. Nauwelijks een jaar later verscheen de opvolger Waverly en sinds midden 2014 ligt haar derde boek Greenfields in de boekhandel. Een vlotte productie van stuk voor stuk spannende whodunits, die zich afspelen in de buurt van Corvallis (Oregon, VS) met het koppel Tim Sackley en Jude McCool als vaste politie-inspecteurs.
Inhoud
In het onopvallende dorpje Monroe baten de kibbelende zusters Cassie en Jasmine Fielders samen met hun inwonende vader Stan de vakantieboerderij Greenfields uit. Patrick en Valerie Logan, een koppel op de rand van de scheiding en een terminaal zieke advocaat, Lee Whitfield zijn er te gast. Verder draagt Cassie dikwijls zorg voor Daniel Harris, een minderbegaafde jongen uit de buurt, die af en toe een pikant bezoekje brengt aan buurvrouw Sylvia. Het verhaal wordt nog meer zinnelijk geladen door de klusjesman Raymond Fenway, die regelmatig met Cassie een ‘karweitje’ opknapt in de schuur.
En dan wordt het dorp opgeschrikt door de ontdekking van het zwaar verminkte lijk van Dorothy Stewart, een kinderarts die er recent was komen wonen. Tim Sackley en Jude McCool starten het onderzoek naar de moordenaar en vinden na enig speurwerk al snel een verdachte. Maar de zaak wordt pas ingewikkeld als enkele dagen later het lichaam van Pauline, dochter van Raymond, aan de oever van de Willamette aanspoelt. De opdracht wordt vervolgens nog complexer als een derde lijk in de buurt van Greenfields wordt ontdekt. Bovendien heeft Jude het niet gemakkelijk wanneer Tim als gevolg van een schietincident door zijn baas op non-actief wordt gezet en zij nu met een minder competente partner het mysterie moet ontrafelen.
Commentaar
Het is wel even wennen een boek te lezen dat is opgebouwd uit bijna zestig korte hoofdstukjes. Sommige kapitteltjes beslaan zelfs nauwelijks anderhalve pagina, wat wel een extra dimensie geeft aan het begrip ‘pageturner’. En dat is het in grote mate, want het boek omvat een goed uitgetekend verhaal dat er voldoende spanning in houdt. Zoals het bij een politieroman hoort, wordt de lezer op een overtuigende wijze op het verkeerde been gezet om daarna met een verrassend einde geconfronteerd te worden.
Christine Bols weet met een vlotte, heldere en directe schrijfstijl de scènes doeltreffend te beschrijven. De omgeving wordt in het boek deskundig neergezet alsof de auteur er zelf heeft verbleven. De personages worden er met hun dialogen geloofwaardig getypeerd en de karakters van de inspecteurs Tim en Jude worden in dit verhaal nog verder uitgewerkt. In feite volgt de beschrijving van de hoofdpersonages in de drie boeken elkaar op, maar op zodanige manier dat men de vorige boeken niet hoeft te lezen om ten volle te genieten van Greenfields. De auteur durft soms wel eens met bepaalde zinsneden in herhaling te vervallen, maar dat is slechts een detail.
Beoordeling
In navolging van haar vorige boeken heeft Christine Bols hier weer een goed gedoseerd spannend verhaal gebracht. Greenfields kan men het best omschrijven als aangename, ‘ontspannend’ spannende lectuur. Wie van het whodunitgenre houdt, moet zeker uitkijken naar het volgende boek van deze auteur.
Uitgeverij Kramat, Westerlo, 2014, 318 blz.
Robert Vandenberghe