(Recensie)
Met deze zesde thriller levert Jo Claes een pareltje af. Het verhaal speelt zich zoals steeds af in Leuven met de inmiddels vertrouwde figuur hoofdinspecteur Berg.
Inhoud
In café ‘De Weerelt’ wordt een dienster op een beestachtige manier vermoord. Leuven geraakt stilaan in de ban van een seriemoordenaar wanneer het aantal moorden toeneemt. De sadist pleegt de moorden op steeds dezelfde bizarre wijze. Zowel mannelijke als vrouwelijke slachtoffers worden verminkt gevonden met een lichaamsdeel doorboord door een potlood. Vond de auteur inspiratie bij ‘De potloodmoorden’ van Guy Lee Thys? Hier is in ieder geval meer aan de hand dan bij dat verfilmde flinterdunne verhaal. Bij elk slachtoffer ligt telkens een toepasselijke pagina uit een stripverhaal. In de pers wordt de psychopaat, die blijkbaar ongrijpbaar is, weldra de stripmoordenaar genoemd.
Hoofdinspecteur Berg en zijn team houden zich met de uiterst vreemde zaak bezig. De stripmoordenaar daagt hen uit door telkens per e-mail de coördinaten op te geven waar het volgende lijk te vinden is. Een lange zoektocht begint naar de band tussen de slachtoffers om de moordenaar op te sporen. Berg krijgt het erg lastig om deze zaak op te lossen. Hij zet er zelfs zijn job voor op het spel. De nukkige inspecteur blijkt echter een volhouder te zijn en rekent op een foutje van de arrogante dader.
Commentaar
Dit boek heeft een ongelooflijk goed uitgewerkte plot. Het is in een uiterst stijlvolle taal geschreven met zeer realistische dialogen.
De auteur bewijst dat hij hiervoor diepgaand onderzoek heeft gedaan. De voorbeelden zijn legio. Met het middeleeuwse klaaglied ‘Egidius, waer bestu bleven’ geeft hij op een subtiele wijze een aanwijzing naar de drijfveer van de moordenaar. Wanneer hoofdinspecteur Berg door de moordenaar op zijn plaats wordt gezet vergelijkt Jo Claes dit met de manier waarop Giotto met één penseeltrek een volmaakte cirkel trok voor de sceptische paus Benedictus XI.
Als Berg onder druk van zijn oversten komt te staan, denkt hij aan het verhaal over de uitzonderlijke moed van de weerspannige Romeinse patriciër Mucius Scaevola.
Net zoals de auteur een dubbele betekenis geeft aan de naam ‘Atlas’, herkomstig van de titanenzoon die het hemelgewelf torstte of van de legendarische koning van Mauretanië, geeft hij ook een dubbele bodem aan de titel ‘Getekend vonnis’.
Beoordeling
Dit boek van Jo Claes is werkelijk een meesterwerk! Het is echt genieten van de eerste tot de laatste bladzijde waarbij men wordt opgeslorpt door de spannende en boeiende ontwikkelingen.
Een echte aanrader!
Houtekiet, Antwerpen, 2013, 474 blz.
Willy Van Damme