RECENSIE

Inhoud

In Kinderen van de Regenboog krijgen we te maken met de negentienjarige Evy Van Hemelen, die Toegepaste Economische Wetenschappen studeert in Antwerpen. Ze huurt daar een studentenkamer, maar woont bij haar oma in Hulshout tijdens weekends. Wanneer Evy op een vrijdagavond in oktober niet terugkeert uit Antwerpen, gaan haar oma en een buurvrouw naar haar op zoek. Op het kotadres kennen ze echter geen Evy, op de universiteit is ze eveneens onbekend.

Het duurt een tijdje voor de politie de zaak als ernstig beschouwt. Op haar teruggevonden gsm staat een foto van een vermoorde jonge vrouw, met een mysterieuze verwijzing die de zaak naar paganisme voert, het heidense aanbidden van natuurelementen.

Vanaf dan treedt het voor Beyens vertrouwde speurdersduo Coppens en Degraaf van de FGP Turnhout op het voorplan. Evy blijkt connecties te hebben met dat genootschap van paganisten, de Kinderen van de Regenboog. De hamvraag blijft: wat is er met Evy gebeurd?

De paganisten houden er eigenaardige principes op na. Zo benoemen ze elkaar met de namen van Noorse goden. Wat direct een leuke scène oplevert als Coppens daar komt binnen vallen.

Commentaar

Terwijl Coppens en Degraaf stelselmatig met het onderzoek vorderen, duiken tal van maatschappijkritische details op. Over kinderhandel bijvoorbeeld, de levenswijze van Roma, het witwassen van geld of over de sluitingsdagen van frituren. O ja, Coppens drinkt Duvel. Uiteindelijk komen alle uitgeworpen draadjes mooi samen.
Beoordeling

Kinderen van de Regenboog is een vlot verteld speurdersverhaal met mooie zijsprongen. Danny Beyens neemt duidelijk zijn tijd om alles voor te bereiden.

Raymond Rombout

Kinderen van de regenboog, uitgeverij Kramat (2012)

Biografie Danny Beyens

(Recensie)
Inhoud

Carina Theeuwes zoekt nieuw levensgeluk op internet, maar dat zal ze snel betreuren. Ze wordt het immers eerste slachtoffer van wat een seriemoordenaar zou kunnen zijn, en dat is niet iets dat je op je cv wil zien staan. Speurders Ward Coppens en Axel Degraaf krabben zich het hele boek achter de oren en in het haar wanneer ze vruchteloos proberen vage sporen in een ruimer kader te plaatsen. Als de dochter van een collega het volgende slachtoffer dreigt te worden, maar net kan ontsnappen, gooien ze het over een andere boeg. Ze zullen de moordenaar in de val lokken met een lokaas. Collega Véronique mag vurig adverteren op de site. Dat loopt echter faliekant af.

Commentaar

Verdachten genoeg in deze wie-deed-het: een ster-volleyballer op de rand van verval, die bonje krijgt met Degraaf. Een frituuruitbater die nooit zijn hemdsmouwen oprolt. “The Kid”, een loser aan de wankele kant van de samenleving, die op het punt staat een drugstransport aan te nemen. De dader profileert zich als “Romeo op zoek naar Juliet” en kan keer op keer de dames in de luren leggen. Op een of andere manier heeft hij iets met hun ogen, die hij zonder pardon uit de oogkassen schept. Iets wat menig getuige niet graag navertelt.

Beyens heeft ook oog (sic) voor zijn personages. Hij laat Coppens balanceren op het randje van norsheid, maar schenkt Alex Degraaf, het broekje van het speurdersduo, de zwakheden van een man die zijn ogen niet in zijn zak heeft. Degraaf valt trouwens als een blok voor Natasja, het hulpje bij de frituur, wat hem enkele supplementaire brommetjes oplevert van zijn chef.

Beoordeling

Kundige stijloefening van een overbekend genre. De twee inspecteurs krijgen wel genoeg vlees aan hun botten en zullen ongetwijfeld hun schare fans verzamelen. Hoewel er buiten het vinden van lijken en het over en weer rijden tussen verdachten en plaats delicten weinig gelegenheid is voor echte actie. Misdaad in de Kempen, het doet wat denken aan Midsomer Murders, zeg maar de Britse Kempen, waar de lijken ook met bosjes uit de kasten vallen.

Raymond Rombout

Date met de dood, uitgeverij Kramat ( 2008)

Biografie Danny Beyens