Aster Berkhof (°1920) is de schuilnaam van dr. Louis Van Den Bergh. De man is bijna 91 jaar en niemand heeft zich bekommerd om zijn 90^ste verjaardag. Misschien wilde deze bescheiden man zelf niet gevierd worden. Gelukkig is er een museum in Rijkevorsel, van waar hij afkomstig is. Berkhof heeft zowat alle literaire genres beoefend. Hij schreef ook boeken voor de jeugd onder de schuilnaam Piet Visser. Wijlen Leo Geerts, vooraanstaand literair criticus en auteur, vond hem zo belangrijk dat hij aan zijn werk een essay wilde wijden, maar een snelle oprukkende ziekte werd hem fataal en zo bleef spijtig genoeg   deze studie achterwege. Er zou over deze auteur dringend een biografie geschreven moeten worden. Berkhof schreef sneller dan men kon lezen en literaire hoogvliegers wisselden af met o.a. thrillers die tot in een eind van de vorige eeuw door de literaire kritiek met een scheef oog bekeken werden. Dit was een van de redenen waarom sommige ‘literaire intellectuelen’ uit de media hun neus voor hem ophaalden. Bovendien had en heeft succes in Vlaanderen nog steeds een kwalijk geurtje, want dan leest iedereen je. En als iedereen je leest, schrijf je voor de critici geen literatuur, tenzij men in Nederland au sérieux genomen wordt. Op uitzonderingen na boort de kritiek meestal Vlaamse thrillerauteurs de grond in, omdat het ook de gemakkelijkste vorm is om iemand neer te sabelen. Aan literaire experimenten gaan ze voorbij omdat men die niet eens opmerkt. Dit laatste in schrille tegenstelling tot de mildheid die buitenlanders te beurt valt, hoewel heel wat werken soms de wenkbrauwen doen fronsen. Berkhof heeft onder deze mentaliteit zeker geleden en een herwaardering van zijn oeuvre zou dan ook niet misplaatst zijn. Een aantal van zijn romans werd ook verfilmd.

In ‘Misdaad loont’ schrijft Danny De Laet over hem: “Dat hij ook de pionier van de Vlaamse misdaadroman is. Niet dat hij de eerste Vlaming was, die een misdaadverhaal schreef – daarin werd hij immers voorafgegaan door Raf Verhulst, Theo Huet, John Flanders en enkele anderen – maar wel omdat Berkhof tot die generatie hoort die misdaadliteratuur bij ons op de kaart hebben geplaatst.” Zijn eerste speurdersroman heette: ‘De heer in grijze mantel’. Later volgde ‘De houtvester van St. Gallen’, die ook min of meer een historische thriller is. Hij werd in de jaren 50 van de vorige eeuw zelfs voorgelezen op de radio.

Na de ontwikkeling van het televisielandschap werd hij ook een gekend quizmaster. Vanaf  1955 begon hij thrillers te schrijven met inspecteur Marcus als speurder.

Zijn voornaamste misdaadromans zijn: ‘De Heer In Grijze Mantel’(1944), ‘De dood in Napels’(1955), ‘Inspekteur Marcus in Marokko’(1955). In ‘Doden worden niet meer levend’(1960) schrijft Aster Berkhof over vrouwenhandel. Een actueel onderwerp. ‘Bloedwraak’(1986).

Deze auteur schreef minimum elk jaar een boek en soms twee per jaar. Het is dan ook bijna onmogelijk om ze alle op te sommen met hun thema’s. Recentelijker: ‘Donnadieu’(1991), ‘Verborgen Schade’(2001).