De sombere wereld van Arnaldur Indridason

Mistroostige IJslanders

Erlendur, Elinborg, Sigurdur Oli : je zou denken dat het personages uit ‘Lord of the Rings’ zijn, of sprookjesfiguren. Het zijn echter IJslandse speurders; personages in de thrillers van Arnaldur Indridason.

Behalve de namen van zijn personages is er niets sprookjesachtig in de wereld van Indridason. Zijn hoofdpersoon Erlendur is een mistroostige politieman die gekweld wordt door een jeugdtrauma. Als kind is hij ternauwernood ontsnapt aan de dood tijdens een sneeuwstorm, waarbij zijn jongere broer omkwam. Diens lichaam is nooit teruggevonden. Erlendur heeft een mislukt huwelijk achter de rug. Zijn ex-vrouw verafschuwt hem en hij heeft veel te stellen met zijn dochter Eva Lind, die aan de drugs is en in één van de romans bijna sterft aan een overdosis.

Ook van de IJslandse samenleving wordt een somber beeld geschetst. Veel verhalen hebben te maken met verlies, vereenzaming, gebroken gezinnen… De romans van Indridason zijn echter een plezier om te lezen: mooi geconstrueerde plots, haarscherpe beschrijvingen van karakters en milieu. Bovendien heeft Indridason een uitgepuurde stijl; voor zover het mogelijk is om dat te beoordelen heeft de vertaler prima werk geleverd. In elk geval heeft hij de Nederlandstalige lezer het ergerlijke toontje en de ‘Hollandse uitdrukkingen’ bespaard die sommige vertalingen zo teisteren. (genre: ‘Nou, die meid is hartstikke dood, joh’).

Zijn eerste boek met Erlendur in de hoofdrol werd in 1997 uitgegeven en uitgeroepen als beste Scandinavische thriller. De meeste van zijn thrillers werden vertaald in het Nederlands: ‘Maandagskinderen’, ‘Noorderveen’, ‘Moordkuil’, ‘Engelenstem’, ‘Koudegolf’, ‘Winternacht’, ‘Onderkoeld’, ‘Onderstroom’. In één boek is de vrouwelijke rechercheur Elinborg de centrale figuur.

Arnaldur Indridason (1961) werkte vroeger als journalist en filmcriticus. Zijn romans zijn meermaals bekroond en in een tiental talen vertaald.